教室里的一头牦牛

看完这片觉得非常有意思，先介绍下这个国家不丹：位于喜马拉雅山脉东段南坡，其东、北、西三面与中国接壤，南部与印度交界，为内陆国。

北部山区气候寒冷。

可就这么一个小小国家，在影片里多次提及，国民幸福总值排世界第一！

我其实不在明白这个国民幸福总值是如何计算出来的，通俗的讲就是人们过得很幸福的意思吧。

可电影里表现出的并非如此，主角是个人民教师，可没干多久就不想干了，教师嘛杂事一大堆，自由度也极低，压力极大（最近郑州23岁女教师事件反响极大）然后这家伙就不干了。

有意思的是，和我们这一样，任职时都是签过合约的，也就是说不能立刻辞职，然后教育部安排他去全国这偏远荒凉的一个小学支教最后一年。

接着影片就有些俗套的成为艰苦支教类型的片子了。

但结尾说实话我挺喜欢，这位老师被校长、老师、学生、村民所感动，但最终依然拒绝了他们的请求，去了国外找寻自己心中的梦想，结束时讲他在酒吧当驻唱。

我觉得这个结尾不俗套，不死磕煽情，不拔高立意，追求自己的心中的生活才是最善待自己的方式，人的一生很渺小，能开心过完足矣了。

ང་ཚོ་བྱ་རྒོད་ཅིག་ཡིན་འོས། ང་ཚོ་ཐག་རིང་ལ་འཕུར་འོས། ང་ཚོས་ལོ་མང་པོའི་སྔོན་གྱི་མི་རབས་ཤིག་གི་ལས་དབང་དྲན་པར་འགྱུར། ང་ཚོས་ནང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་སྐུད་སླར་ཡང་བདུངས་ཐུབ་པར་འགྱུར། ཕ་ཡུལ་དང་རྒྱང་རིང་གི་བར་དུ། ང་ཚོར་སྨྲ་མི་ཤེས་པའི་སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས། ཅིས་ཀྱང་སྡོད་མི་ཚུགས་པའི་སེམས་པ་འདི་ལ། གངས་རིའི་ཕང་བ་ནས་ཐོན་པའི་གླུ་སྐད་ཅིག་གིས་བྱབས་ཁྲུས་མཛད། ནམ་ཞིག་འབྲུག་མོ་ཐར་དང་ལྷན་ཅིག་འཛོམས་ན། ངས་གློག་བརྙན་འདི་ཆེས་ཐོག་མར་མོ་ལ་ལེགས་སྐྱེས་ཤིག་གི་ཚབ་ཏུ་དབུལ་སྙིང་འདོད། ངས་སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་བདམས། མི་ཚེ་ནི་བཀོད་སྒྲིག་ཚགས་སུ་ཆུད་པའི་ལས་དོན་ཞིག་ཡིན་མི་འོས། སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་འདེམས་དོན། ཅི་ཞིག་གིས་ཡིན་ནམ། ང་རང་ཆུང་དུས་ཀྱི་རྨི་ལམ་གྱིས་ཡང་ཡང་གཉིད་ལས་བསླངས་པ་མིན་ནམ། ཟི་ལིང་གི་ཁང་མིག་ཐབས་ཆག་ཅིག་ནས། ཕྱི་རོལ་གྱི་བར་སྣང་ལ་ལྟ་བཞིན་ངས་དེ་ལྟར་བསམ་བློ་བཏང་། འབྲུག་མོ་ཐར། དེ་དུས་ཁྱོད་རང་ག་པར་ཡོད་དམ། 2022/04/01 ཉིན།

男主乌吉的职业是老师，喜欢唱歌一度以为去大洋彼岸当歌手才能拥有梦寐以求的开心也正因如此，上级把他安排到最偏远的地方支援半年即便万般无奈还是踏往这个遥远的乡村 如果不知道山路险阻难走，有期许就能走到山上但如果预先知道结果便会有恐惧，腿软认为自己不行山上让他动容的牦牛之歌孩子的纯粹洁净都在一点点唤醒他的初心不自觉地投入到教学及歌唱村长赞赏他的教室布置得很好他却认为会有比自己更适合的老师来没有意识到是自己成就的而这种不自知的由心付出，孩子和村里的人都能感受到村长说“大家都说这里是最幸福的国度，但依然向外寻找”一语双关字面是村子自然纯净不受外界世俗污染保留的幸福，其次是男主沉浸在开心其中而不知村长说也许你就是那头牦牛牧牛人与牦牛有深厚的缘分，人与人之间有特殊的因缘走到一起男主作为老师教导着孩子学习了解这个世界同时这一路走来备受感悟老师知道未来而每个人生路上遇到的人和事都是我们的老师我们是迷途的羔羊忘记回家的路那些独一无二的生命都在指引我们找到回家的路，无须向外求索就像男主开场酒馆里唱的歌“宁静的快乐，曾来袭过无法忘记”宁静的快乐在心中

为了完成政府的任务后去往国外寻找自己的梦想和幸福，乌金被派到了不丹最边远的山区支教…类似的故事，我们看了太多，渐渐的麻木了，也不信这些微薄能改变什么。

可是《教室里的一头牦牛》帧里影间却固执的透着对美好和幸福的坚信，虽然那些疑惑的动摇很难抹去，但不丹人血液里未及被侵蚀的纯净，依然傻傻的矗立在世俗里！

PS：有一个疑问，我们都知道“无知”是多么令人憎恶，可是“未知”呢？

是不是“未知”可能是幸福一个组成部分。

我们因为身处或者通过媒体，知道了世界的精彩和美好，所以根本无法想象自己如果去往西藏等偏远山区这些及极落后的地区，会何等的痛苦。

可是不对啊，他们当地的人民却依旧没有任何抱怨。

那是不是“未知”导致了幸福？

还是不易的快乐才会带来扎扎实实的幸福感？

那我们现在普世认为的文明又怎么理解呢？

底层人民不快乐、中产焦虑、富豪整天不知道怎么才能打发时间……或许，只有到了高于我们的维度，才能知晓我们所处的所谓高度文明是多么的荒唐

༈སློབ་དཔོན་འདི་ནི་ལམ་སྟོན་ཡིན། །མུན་ལ་སྣང་བ་ཕྱེ་ལྟར་ཡིན། །རིགནས་འདི་ནི་རྒྱང་མཐོངས་ཡིན། །མཐོ་ལ་སྐས་འཛེཌ་ཡོད་འདྲ་ཡིན།།ཡུལ་འབངས་དག་ནི་ས་སྲུང་ཡིན།།གངས་ལ་སེངྒེ་གནས་འདྲ་ཡིན།།བྱིས་པ་དག་ནི་དཀར་གཙང་ཡིན།།མཁའ་ལ་སྤྲིན་དཀར་བཞིན་དུ་ཡིན།།གཡག་ནོར་འདི་ནི་སྲོག་རྟེན་ཡིན།།ཕཚུན་བརྟེན་པའི་འགྲོ་དྲུག་ཡིན།།གླུ་ཆུང་འདི་ནི་སྙིང་གཏམ་ཡིན།།འཇིག་རྟེན་འགྱུར་བའི་སྨྲེང་གླུ་ཡིན།།#鲁纳之歌#

#《教室里的一头牦牛》不太客观的观后感作为DJKR的御用摄影师，Pawo在镜头中把不丹与世无争的淳朴民风和与世隔绝的自然风貌，以及人与自然和谐共生的相处画面展现的淋漓尽致。

佩珠小班长的眼睛、女主为自然供养的歌声、村民对美好未来的期许，让影片整体看着朴实、动人、美好。

从故事线来看，牦牛作为情感寄托，从牛粪开始到牦牛，再到牦牛之歌，最后在大洋彼岸用歌唱的方式忆念，层层递进的表现方式确实为一大看点，然而电影将尽一半的时间花在了路途中但交代的东西又少，主人公内心的成长和转变的关键点略显单调，使得托物寄情显得心有余而力不足。

不丹青年向往外界的现状在《旅行家和魔术师》里也有交代过，对于气候变暖和雪线上升，守好本分比追随不必要的欲望更有用，这可能也是导演想表达的吧。

最后还是恭喜提名奥斯卡！

སྔོན་ཆད་མཁྱེད་བརྩེའི་གློག་བརྙན་ཆང་ཧུབ་གང་གི་ཆོ་འཕྲུལ་ཞེས་པ་དེའི་གཏམ་རྒྱུད་དེ་ལས་ཀྱང་འབྲུག་པའི་ལས་བྱེད་ཕོ་གསར་ཞིག་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་འགྲོ་གྲབ་བྱེད་སྐབས། ལམ་རོགས་བུ་མོ་ཞིག་ལ་སེམས་ཆགས་ནས་མ་སོང་པའི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་ཡོད་པ་དང་ཆ་འདྲ་བར། མཁྱེན་བརྩེ་དང་གློག་བརྙན་མཉམ་ཕབ་བྱེད་མྱོང་བའི་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་འདི་ཡིས་ཀྱང་གཞོན་ནུ་དགེ་རྒན་ཞིག་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་འགྲོ་གྲབ་བྱེད་སྐབས་མཐའ་མཚམས་འབྲོག་སྒང་ལ་ཆད་པའི་ཚུལ་ཏུ་མངགས་པའི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་འདུག་ཡོད། གློག་བརྙན་འདི་གཉིས་བར་ལ་ལོ་བཅུ་ཁ་བཅོ་ལྔ་ཙམ་གྱི་དུས་ཚོད་ཀྱི་བར་སྟོང་ཡོད་ནའང་། འབྲུག་ཡུལ་གྱི་སྤྱི་ཚོགས་གནད་དོན་ལ་རྒྱུན་མཐུད་ཀྱི་རང་བཞིན་ཞིག་ལྡན་ཡོད་པ་ཟུར་ནས་མཐོང་ཐུབ་པར་མ་ཟད། གློག་བརྙན་དེ་འདུལ་བྱེད་དང་ཐབས་ཤེས་ཤིག་གི་ངོས་ནས་མཁྱེན་བརྩེ་དང་རྡོ་རྗེ་གཉིས་ཀྱིས་གང་ལྟར་བཀོལ་སྤྱོད་བྱེད་བཞིན་ཡོད་པ་དེའང་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་འདུག་བསམ། །གློག་བརྙན་ཐབས་ཚུལ་དུ་མཐོང་བ་འདི་བོད་བརྒྱུད་ནང་ཆོས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་ཤིག་ཏུ་སྙམ་ཆོག་ལ། འཆམ་དང་ལྷ་མོ། མཐའ་ན་དེང་རབས་ཀྱི་གླུ་དབྱངས་སོགས་ཀྱིས་མཚོན་པའི་སྒྱུ་རྩལ་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ཤིག་ནང་ཆོས་ཀྱི་མི་སེམས་འདུལ་བྱེད་དུ་བཀོལ་ཡོད་པ་རེད་དེ། དེ་ང་ཚོས་སྒྱུ་རྩལ་ལྟ་བ་དང་སྲོལ་རྒྱུན་ཞིག་གི་མཐོ་ས་ནས་ངོས་འཛིན་བྱེད་ཆོག་པ་རེད། །གློག་བརྙན་འདིའི་ཡོན་ཏན་ཆེས་ཆེ་བ་ནི་དེ་འདྲའི་ལྟ་བ་ཞིག་ལེགས་ཕུད་བྱེད་ཐུབ་ཡོད་མེད་ཀྱི་སྒང་ནས་དཔྱད་ཐུབ་སྟེ། ང་རང་གིས་ཚད་གཞི་དེ་ལྟ་བུ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་བཤད་ན་གློག་བརྙན་འདི་ལེགས་སུ་གྲུབ་པ་ཞིག་རེད་འདོད། །དེ་ཡང་། སེམས་འདུལ་བའི་འདུལ་ལུགས་ལ་ནི་སེམས་འགུལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལས་མ་འདས། ཡིད་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དེ་ལས་མ་འདས། །གློག་བརྙན་འདིའི་ངོ་སྤྲོད་དང་སྔོན་བརྡ་མཐོང་སྐབས། ང་རང་ལ་གློག་བརྙན་ཆ་ཚང་ལྟ་དགོས་མིན་གྱི་དོགས་པ་ཞིག་སྐྱེས་སུ་བཅུག་བྱུང་། ངས་བསམ་ན། ཁ་བྱང་དང་ངོ་སྤྲོད་བལྟས་པ་ཙམ་གྱིས་གློག་བརྙན་འདིའི་འགྲོ་ལུགས་ཙ་ལམ་ཞིག་མི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་སུ་གསལ་ངེས་རེད་བསམ། གློག་བརྙན་ཆ་ཚང་ལྟས་རྗེས་ཀྱང་དེ་རེད། གཏམ་རྒྱུད་དེ་ཆེ་ཕྱོགས་ནས་ལྟས་ན་ཤིན་ཏུ་བསྐྱར་བཟློས་སུ་སོང་པའི་འཕེལ་ལམ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་འགྲོ་བཞིན་ཡོད་པ་དེ་རེད། ས་ཁུག་ལུང་ཁུག་ཞིག རེ་བ་ལས་འགལ་བའི་གཞོན་སྐྱེས་ཤིག དེ་ནས་སེམས་ཀྱི་ལོག་ཕེབས་ལྟ་བུ་ཞིག ཆེ་ས་འདི་དགེ་རྒན་དང་འབྲེལ་བའི་གློག་བརྙན་མང་པོའི་ནང་བྱུང་ཚར་ཡོད་པ་དང་། འདིར་ཤིན་ཏུ་གསར་གཏོད་མེད་པའི་ངོས་ནས་སླར་ཡང་བེད་སྤྱོད་བྱས་ཡོད་པ་མ་རེད། །འོན་ཀྱང་། གློག་བརྙན་འདི་ཡི་མི་འདྲ་ས་ནི། འདིའི་ཞིབ་ཕྲའི་གནས་སོ་སོ་ན་སེམས་འགུལ་ཐེབ་བྱེད་མང་པོ་ཞིག་སྦས་ཡོད་པ་དེ་རེད། དཔེར་ན་དོན་བྱ་གཙོ་བོའི་གྲོགས་པོའི་བརྩེ་སེམས། སློབ་མ་སོ་སོའི་སྣང་བརྙན་དང་སྐད་ཆ། མཐའ་ན་འཛུམ་མདངས་དང་འགྲོ་སྟངས། དོན་བྱ་གཙོ་བོ་དང་གླུ་མཆོད་ཕུལ་མཁན་གྱི་བུ་མོ་གཉིས་ཀྱི་འབྲེལ་བ། ཡུལ་དཔོན་གྱི་མི་ཚེའི་གཏམ་རྒྱུད། གླུ་ཡི་འགྲེལ་བཤད། གཡག་གི་འགྲེལ་བཤད་ལ་སོགས་པ་ལ་སེམས་འགུལ་བྱེད་པའི་ནུས་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཡོད་འདུག་ལ། ཁྱད་པར་ཏུ་ང་ཚོ་བོད་མི་མང་པོས་གློག་བརྙན་ནང་གི་སྤྱི་ཚོགས་རྒྱབ་ལྗོངས་དེ་འདྲ་མྱོང་ནས་ལོ་བཅུ་ཁ་ཉི་ཤུ་ཡིན་པ་དང་། རིག་གནས་ཀྱི་ཆ་ནས་མི་སྣ་དང་དོན་བྱུང་གི་ཚོར་བའི་སྐུལ་སློང་ལ་སྙིང་ཁ་གླན་ཐུབ་པ་ཡིན་དུས། ལྷག་པར་སེམས་འགུལ་ཐེབ་རྒྱུ་རེད། །ང་རང་ལོ་བཅུ་ལ་སློབ་ཆུང་དགེ་རྒན་བྱེད་མྱོང་ཡོད་པས། གློག་བརྙན་འདིའི་ནང་གི་སློབ་མ་དང་ཡུལ་མིའི་ཁྱད་གཤིས་མངོན་སྟངས་ལ་ཤིན་ཏུ་ཡིད་ཚིམས་སོང་པ་ཡིན། བོད་ནང་གི་སློབ་གསོའི་སྐོར་གྱི་གློག་བརྙན་ཁ་ཤས་ནང་འདི་འདྲ་ཞིག་བྱུང་ཐུབ་མི་འདུག ཕལ་ཆེར་ཁོ་ཚོས་རྒྱལ་ལྗོངས་དེ་བཅོས་ཆེ་སོང་པས་ཡིན་པ་འདྲ། །དེ་བཞིན་ཀྲང་དབྱི་མོང་གི་ གཅིག་ཀྱང་ལྷག་ཏུ་བཅུག་མི་ཉན་ ཟེར་བའི་གློག་བརྙན་གྱིས་མཚོན་པའི་གློག་བརྙན་ནང་། མིའི་ལྷད་མེད་ཀྱི་བརྩེ་སེམས་དེ་ཨུ་ཚུགས་ཤིག་དང་། མཐའ་ན་གླེན་ཚུགས་ཤིག་ཏུ་སྟོན་བཞིན་ཡོད་པས། དེ་ལ་རང་གི་རིག་གནས་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་དེ་འདྲ་ཞིག་རྦད་ནས་བྱུང་ཡོད་མི་འདུག འདི་དེ་རིང་གློག་བརྙན་འདི་ལྟས་རྗེས། ད་གཟོད་ང་ཡིས་གསལ་བ་ཡིན། ད་གཟོད་ང་ཡིས་ ཨོ་་་་་་ དྲན་པ་ཡིན། །ཆང་ཧུབ་ནང་གི་དོན་བྱ་དང་པོ་དེ་མཐར་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་མ་སོང་པ་རེད། ཡིན་ནའང་གློག་བརྙན་འདིའི་ནང་གི་གཞོན་ནུ་དེ་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་སོང་ཡོད་པ་རེད། །འདི་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་སོགས་རང་ཉིད་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་ཐོན་ཚར་བ་ཁ་ཤས་ཡིན་པས་ དེ་ལྟར་མ་བརྗོད་ཐུ་མེད་ཆགས་པ་ ལྟ་བུ་ཡིན་ན་ཐང་། འོན་ཀྱང་། རྒྱུ་མཚན་གང་འདྲ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་ཡིན་རུང་། མཇུག་རྫོགས་ཚུལ་དེ་ཤིན་ཏུ་ཡག་སྣང་ཤར་སོང་། ག་རེད་ཟེར་ན། བཟོ་རིག་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱི་བསླུ་བྲིད་དེ་འབྲུག་བོད་གང་ལ་མཚོན་ནའང་ནུས་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཡོད་པ་ཞིག་རེད། དེ་ནི་སྤྱི་ཚོགས་གནས་སྟངས་གཉིས་ལ་ཡག་བཙོག་གི་ཁྱད་པར་ཕྱེས་སོང་ཡོད་པས་མ་ཡིན་པར། གཙོ་རྒྱུགས་ཡིན་མིན་གྱི་ཁྱད་པར་ཕྱེས་སོང་པས་རེད། །གློག་བརྙན་ནང་གི་ཡུལ་དཔོན་གྱིས་ ་་ང་ཚོའི་འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་འདི་བདེ་སྐྱིད་དཔལ་འཛོམས་ཀྱི་རྒྱལ་ཁབ་ཅིག་ཡིན་ཞེས་ཟེར་ནའང་། ཡོན་ཏན་དང་ཤེས་རིག་ཐོབ་ཟིན་པའི་གཞོན་ནུ་ཐམས་ཅད་ཕྱི་རྒྱལ་དུ་བདེ་སྐྱིད་འཚོལ་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ཅི་ཡིན་ནམ་་ ཞེས་བཤད་སོང་། གློག་བརྙན་རང་གི་བསྟན་དོན་ཡིན་ན། རྒན་པོ་དེས་མུ་མཐུད་དུ། ་་ཁྱོད་ཚོ་ཚང་མ་སོང་པ་ཡིན་ན། ང་ཚོ་འབྲུག་གི་མ་འོངས་དེ་གང་ལ་རེ་ལྟོས་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་་ ཞེས་བཤད་ཡོད་པ་ལྟར། གཞོན་ནུ་ཚོར་མ་འགྲོ་ཟེར་བཞིན་ཡོད་པ་རེད། །འོན་ཀྱང་། ང་རང་གིས་གློག་བརྙན་འདིའི་བསམ་བློའི་ནང་སྙིང་འདི་ཙམ་ལ་བཞག་ན་ཤིན་ཏུ་གུ་དོག་སོང་པ་རེད་འདོད། དེ་ལས་ལྡོག་པར། ང་ཚོས་ནང་སྙིང་དེ་ལས་རིན་ཐང་ཆེ་བ་ཞིག་མཐའ་མཇུག་གི་མཚམས་ནས་དོན་བྱ་དང་པོས་ཕྱི་རྒྱལ་གྱི་ཨར་ཁང་ནང་ནས་ གཡག་གི་སྐོར་གྱི་གླུ་དེ་འཐེན་པའི་འཁྲབ་ཚན་ནས་སྦྱོང་ལེན་བྱེད་ཆོག་ཏེ། དེ་ནི། སྤྱི་ཚོགས་ཤིག་རྒྱབ་ཏུ་སྐྱུར་ཏེ་འགྲོ་བའི་སྐབས་སུ། གློག་བརྙན་ནང་ས་ཁམས་ཀྱི་ངོས་ནས་སྐྱུར་བ་རེད། བོད་མི་མང་པོ་ལ་མཚོན་ན་དུས་ཚོད་ཀྱི་ངོས་ནས་སྐྱུར་ཡོད་པ་རེད། ང་ཚོས་ཕྱིར་མིག་ལྟ་དོན་ཡོད་དམ་མེད། ཕྱིར་མིག་ལྟ་བའི་འོས་ཐང་ཡོད་དམ་མེད་སོགས་བསམ་གཞིགས་བྱེད་རྒྱུ་དེ་རེད་ལ། །དེ་ཡང་མཐར་གཏུགས་ན། མི་རིགས་གཞན་གྱིས་གློག་བརྙན་འདི་ལྟ་བ་དང་མི་འདྲ་བར། ང་ཚོར་བཤད་ན་སེམས་ཀྱི་སྐྱོ་བ་སྲབ་མོ་ཞིག་དང་དེ་ཡིས་གཡོ་འགུལ་བྱས་པའི་ཚོར་བ་ཞིག་ཡིན་རྒྱུ་རེད་བསམ། །ཤར་བྲིས། རྗེས་མ་བཅོས་རྒྱུ་ཡིན

1、不丹是教室（ལུང་ནག་ན།，2019）原片名魯納納，是不丹西北偏遠山區的地名。

英文片名在魯納納之下，加上了「A Yak in the Classroom」，而句子裡的這一條氂牛有實指——一頭名叫布諾的牛，同時也有虛指——即故事主人公烏金。

臺灣的片名改為「不丹是教室」，意以不丹的故事教育愛鄉愛土的重要。

2、故事以人才流失開場，一名剛畢業的公費實習老師，想逃離不丹貧困荒涼的山區，到雪梨熱鬧的海岸邊實現他的歌手夢。

年輕人的心大抵如此，舉世皆然，無可厚非。

（從山區到海濱，讓我想起了2000年和學長到湖南去探訪他親戚的事，當時兩岸還沒有直航，必須中轉香港。

親戚中有一個人開車帶我們上莽山時告訴我們，政府徵收土地讓他們獲得了一筆錢得以開游泳池，而後他用賺得的第一筆錢買了那輛車，一拿到車，開了幾天幾夜一路到浙江、福建沿岸就為了看海，他說因為他一輩子沒有看過海——我想那種心情上的迫切和決定的必要性，是完全可以理解的。

）3、我想，在他年老之前，是沒有從雪梨回不丹的可能性，甚至於他可能就此移民了。

可是，電影結束得很美，當他在異鄉小酒館中，他的歌聲從流行歌曲中一轉，突然充滿了深沉的人文性，不再是翻唱覆讀，而能以氂牛之歌細述衷曲。

至此，回不回鄉只是外在的、物理性的身體的移動，再無所謂，家鄉實則已銘刻在他的心底了。

4、故事主人公因為年輕，所以對未來有憧憬；不僅如此，同時也因為年輕，對事物有真誠，不世故，也不虛應故事。

這樣「真誠」以待的特質，如高山流水的品格，貫穿了故事，從開始到結束——從對待外婆，對待長官，對待村民、朋友、教室、氂牛、自然界，也因而他才能獲得許多生命的觸動。

5、人世之間不過因緣合和，湊巧而生，像電影中師生一場，再無會面的可能，又像牧牛人的氂牛，時候到了也成為了犧牲祭品一樣；然而，一切又因有情，天地不曾荒涼。

6、補充新聞一則：https://chinese.aljazeera.net/opinions/2022/3/23/%E5%85%B3%E4%BA%8E%E5%B9%B8%E7%A6%8F%E4%B8%8E%E8%99%9A%E4%BC%AA

该片的制片是著名剧作家、导演赖声川的女儿赖梵耘，导演是赖家的女婿，不丹摄影师帕武·多杰的导演处女作，片中男主现实中也是个歌手，该片讲述的是不丹的一位年轻教师乌金，不甘心自己一直在小地方沉沦，最终选择了去澳洲悉尼闯荡的故事。

片中提到不丹这个国家国民幸福指数世界排名第一，比泰国还高，是现代文明中的一方净土，没有被污染，话说梁朝伟和刘嘉玲的婚礼就是在这里举办的，这是一个佛教国家，所以对牦牛也奉为神明，片中那片没有污染过的洁净的天空也令人神往。

于是戏剧矛盾来了，男主在“破”（离开不丹去往现代大都市（悉尼即作为现代文明的代表），再纯净的手也不能一直抓粪了，不能洗澡和上厕所没有卫生纸的尴尬，国内为了挣钱也开始有了很多诸如造假名牌、诈骗案件频发等，貌似安逸却能折射老人的养老焦虑等社会问题、男主女友在影片中处于无声的状态是代表当时的年轻人脑中空空并没有思想等等）与“立”（这个主要指坚守，继续守在那个世界上最偏远的小山村，每天有蓝天白云的陪伴，呼吸着新鲜的空气，歌唱着白瓷碗（寓意那颗没有被现代文明污染而损伤的灵魂），并把自己献给众生，献给村里的人，献给山中的动物，植物……）中纠缠起来。

这个对比够强烈这个矛盾提出的也真是好，对于一个改革开放中的国家，对于十几亿国人来说也是一个大命题，影片立意起来了，而且这部影片也明确给出了解决答案，不破不立，有些东西必须摧毁，必须放弃，才能迎来新生。

在影片7.22分15秒男人那么脏的赤脚和孩子那么干净的鞋子的特写，体现出底层男人固有的自尊和对孩子无私的爱，也体现出纯洁无瑕的孩童也一样有虚荣心，这是对人类这种动物最直接的描述，这个画面给男主开始注入了爱的暖流和对人生的思考，以至于晚上辗转难眠；23分32秒孩子展示他值得自豪的廉价破旧的玩具小汽车，含在嘴里那一幕真的……，揭示不丹人民现实中的贫穷和不堪；离别时妈妈和孩子的开心（他们这帮人的住宿让一家人有了一点微薄的收入，仅仅见识了一点外面的世界），爸爸眼神里的复杂和凝重，充满了对都市年轻人的艳羡，期待及对自己人生的一丝丝惋惜，孩子冲过来的一祯代表了对未来的期待，希望他穿上新鞋走出去，并且走更好的路。

另外，影片也提到了男主在“鲁纳纳”通过与当地村民尤其是孩子们的相处中，学到了养护心灵的法则-保持一颗纯净的心（歌词：心似瓷碗里的牛乳，纯净洁白，即使有朝瓷碗破了，牛乳还是牛乳。

这首歌既表达了一直不变的真心，忠贞不渝。

预示了环境即使变化，纯洁干净的心灵并不会变化，才能达到救赎，只有救赎了自己才能救赎别人）。

影片的处理方式值得划重点的是，通过让男主学唱这首歌，其实是让他学习不丹人民最最淳朴的做人道理的过程，那就是保持初心，为人世间敬献大爱。

教室里面的牦牛，也是代表了人类做人首先要学会奉献才行的。

最后男主在悉尼酒吧唱歌这个片段既代表了追逐梦想虚像的破灭，也代表了主角内心世界的升华，预示他理解了何为大爱，成功的在“破”之后“立”起来了，成功的法则那就是即使有朝瓷碗破了，牛乳还是牛乳，那就是本片的想要表达的主旨-一颗纯净的心！

不丹师范委培生乌金需要为教育部支教5年，还剩下的最后一年。

连他外婆都知道，他的梦想是获得签证后去澳大利亚做歌手，4年的支教生涯让他厌倦了教师的职业。

但是，支教工作必须满五年，他才能获得自由择业的权利。

不丹的教育部长给他指引迷津，把他引向了不丹的最高学府：鲁纳纳国小。

鲁纳纳海拔4800米， 人口56人，那里的喜马拉雅雪山延绵，景色宜人，云雾缭绕。

重要的是只要上几个月的课，秋天一过，就可以下山回城！

乌金道别家人、朋友、女朋友，启程！

第一站是坐中巴去的，下车后发现，鲁纳纳村里来的向导已经在路边等他来了。

第二天，两位村民向导，三匹骡马驮着他们的行李，要经过8天的爬山涉水才能到达目的地（鲁纳纳）。

两位向导告诉乌金前六天是沿着河边散步，后两天的路途就顺畅了，风景让人流连忘返。

上山路后，乌金才知道这是骗人的，路途崎岖曲折，山路陡峭泥泞，旅程充满挑战！

在海拔3100米的半山腰，有一间老屋，这里是他们旅程的第一个夜晚，可以借宿。

往后的旅程只能搭帐篷露宿了。

鲁纳纳全村的人都来迎接他们的新老师，迎接的地点离村里还有2小时的路程，这时电影已经是35分钟了。

鲁纳纳的村民们夹道欢迎老师的到来，所有的目光都聚焦在年轻的乌金老师身上，眼神充满期盼。

村民代表献上高原的青稞茶，村长金帕叔欢迎他来此任教。

从城里出发前，乌金老师是万万没想到会受到如此厚待的。

到了鲁纳纳小学，见到了极其简陋的学校和宿舍，匮乏的工作生活条件，乌金老师随即向村长提出了无法在此任教的要求，要回城里去，根本无法理解前任老师如何能在此地任教、生活。

村长似乎见怪不怪，提出向导和骡马都需要休养生息，答应过几天送他回去。

第二天，懂事可爱的佩珠班长敲醒了还在睡梦中的老师，已经是9点钟了，原本8:30要开学的。

乌金老师硬着头皮重整行头，拿着教材，进入了孩子们翘首企盼的教室，总共9个学生。

第一堂课开始了：问好是用英文的，对话是用藏语的。

老师毕竟是老师，简单的敷衍一下学生，第一堂课就结束了。

下课后，老师留下了佩珠班长，问了前任老师的教学内容，知道了是英文和数学。

此刻，室外传来了莎尔顿悠扬的歌声，《圆满牦牛之歌》从此刻起正式进入电影的主题！

这个全村唱这首歌最好听的人，未见其人，只闻其声，登场了。

这时电影已经是45分钟了。

当佩珠班长把手敲的校钟交给乌金老师，并嘱咐上学放学的时间点时，乌金老师点了点头，观众们就都知道了，老师要留下了。

教室外，邻近村的一个老奶奶也把自己的孙女送到鲁纳纳小学。

乌金老师开始认识村里的村民，佩珠班长的酒鬼爸爸，向导的妻子。

向导对他的妻子是一见钟情的，但是最终抱得美人归是靠歌声打动了芳心。

与唱歌的主题故事开始进一步衍生。

上学前，唱国歌升国旗，永远不会老套！

电影第58分钟，乌金老师通过上山的小道，捡着牦牛大便，顺着歌声，终于见到了莎尔顿老师。

莎尔顿老师是一个年轻姑娘。

（剧透一下，这里没有发生爱情故事，不像张艺谋的《我的父亲母亲》）。

追求音乐梦想的乌金老师，不理解莎尔顿老师每天在这里唱歌的意义：“供养”。

莎尔顿说：唱歌是为了献给众生、献给村里的人、献给山中的动物、神明和灵魂，她想像黑颈鹤一样第歌唱，它们唱歌时从不在乎谁在听，或者听的人在想什么，它们唱歌就只是一种敬献。

乌金老师似懂非懂，犹豫后向莎尔顿提出“那你...能教我唱歌么？

”《圆满牦牛之歌》！

莎尔顿答应了，顺便提醒乌金老师捡牛粪要捡干的。

在这村里，牦牛干大便，是灶台起火的必需品。

（所以说三人行必有我师，乌金虽然是来当老师的，但是来到新的环境，也要学习新的生活技巧啊！

） 乌金老师到村长金帕叔的家里用晚餐，村长的女儿碧达年龄相仿，家里事务由她打理。

通过对话，知道了村长太太早在碧达10岁时就过世了，应该是难产，因为村长提到了那次悲剧还带走了他们未出世的孩子。

碧达特地用木婉盛饭给老师。

（看到这里，我想起里章子怡专门用瓷碗送公饭的电影画面）。

乌金老师睹碗思人，想起了外婆用木婉盛饭的情形，小时候特别香的饭！

餐桌一围的村里人没说一句请求乌金老师留下的话，但是观众们知道乌金老师越来越走不了了。

第二天，村长和向导来到教室，告诉乌金老师可以准备下山回城（加萨）了，乌金老师表示决定还是留下来。

（既来之，则安之。

半途而废回城里，会被教育部长批到不行。

做人要有担当，何况老师这门职业，要为人师表，起表率作用。

） 自己动手，丰衣足食，黑板有了，粉笔有了，文化课，体育课，音乐课都逐步开展起来了，学校的教学工作步入正轨，老师、学生们其乐融融。

乌金在村长家遇到了给村长送奶酪的莎尔顿，原来莎尔顿的妈妈是村长的干妹妹。

莎尔顿的妈妈因为捡柴火，腿部受伤，还是小孩子的莎尔顿整日忧伤不已、郁郁寡欢，村长就教她唱歌，她才重新快乐起来。

村长的歌声治愈了小女生心灵的伤口。

（哦，原来村长才是师祖啊！

） 莎尔顿走了之后。

两人继续聊天。

村长对乌金老师愿意留下，并完善学校教学用品的不足，造福村里的孩子的事情表示感谢！

村长说了一句充满智慧的话：“全村人都非常高兴，这都是前世修得的缘分啊！

” 乌金说：可能我前世就是牧牛的人。

村长说：不，你不仅是牧牛的人，说不定你前世就是一头牦牛！

乌金很惊讶：前世是头牦牛？

村长说：牦牛对于我们意义非凡啊！

第二天，乌金在教室里惊讶地发现莎尔顿将一头村里最老的牦牛牵到了教室里，这头叫做“诺布”的牦牛是送给他的，诺布每天会产下珍贵的牛粪，这样乌金老师就可以不用上山捡牛粪了。

还告诉乌金老师：每天想得到多少牛粪，就喂它吃多少东西！

教室里的一头牦牛！

（切题了，乌金的前世也是一头牦牛！

所以教室里有两头牦牛。

） 莎尔顿送给了乌金《圆满牦牛之歌》的歌词，手写手抄版本。

影片1小时11分起，乌金在小山坡上正式跟莎尔顿学唱《圆满牦牛之歌》，无伴奏的原生态唱法： 拉达牦牛的脸盘如此美丽... 远处尽是群山与云雾。

莎尔顿解释了这首歌含义：牧牛的人和牦牛感情是很神圣的，紧密如同家人一般。

它们活着时对我们就很重要，但是每当村里需要肉时，大家就会把牦牛聚集在一起，然后把绳索往空中丢去，当绳索落在哪头牦牛身上，那头牦牛就会被宰杀...而这也是最令人伤心的时刻！

从前村里有个牧羊人，当他去西藏买食盐时，因为他们共同的业，绳索落在他最疼爱的牦牛身上。

于是那头牦牛被宰杀了，这首歌就是牦牛主人作的。

歌里唱着“我因牦牛的爱得以存活”，接着他更唱道“牦牛向往高山的青草和泉水”，实际上他真正赞颂的是每个人心中的那份纯洁，宛若高山积雪，无暇的山峰，映照着我们洁净的心境。

歌曲的结尾，转变成牦牛对它主人的唱道，“愿我们情谊直到永恒！

” 牦牛每天都会到山里吃草，黄昏一到它们就自动返家，因此这头牦牛才会说：“不管此生来世，我都会回来，如同每个黄昏。

” 乌金在教室里给牦牛“诺拉”喂水、喂草！

教室外，乌金老师在给一个学生剪指甲，佩珠班长过来跟老师说纸张用完了，这也说明时间过了好久了。

乌金老师即将离校的消息是公开的，心里不舍的佩珠班长开始对老师展开灵魂拷问： 就算冬天过去，您也不回来了？

您跟我们在一起不开心吗？

您不想再跟我们一起？

---这太为难老师了啊！

老师把自己房间窗户挡风用的纸张撕下，发给学生课堂用，心细的佩珠班长发现了老师在撒谎。

课堂上，乌金说了一句至理名言：纸张有字才有价值！

然后开始学英语。

Apple，苹果，学生们认识。

Ball，球，学生们认识。

Car，车子，没有一个学生认识，都没见过车子啊！

老师把Car，改成了Cow，牛，当然都认识。

1小时18分，莎尔顿在山坡上原生态唱歌： 拉达牦牛的脸盘如此美丽... 拉达牦牛是上天赐赏大地... 乌金的朋友从城里给他寄来的教具，有图书，贴画，篮球等，乌金的吉他也寄到了，他想给孩子们弹唱。

村长递给乌金一封信，签证成功了！

是乌金一直梦想要去的地方，很远的地方，越过海洋的另一端，澳大利亚。

秋天已经来临，村里的麦子得赶在冬天前收割，大家都得为寒冬开始做准备。

阳光下，风吹麦浪，金色的画面很美。

乌金教学生们如何刷牙，打篮球，唱歌。

1:23，莎尔顿继续在山坡上教乌金唱那首歌。

乌金在教室里编了一个水牛与牦牛的故事，用英文讲解的。

在户外，乌金与村民、学生们载歌载舞： 心似瓷碗里的牛乳，纯净洁白， 即使有朝瓷碗破了，牛乳还是牛乳， 心似瓷瓶里的清水，情清净透彻，清净得无限美。

倒映在深深处... 心似风中起舞的竹子，摇曳谦卑，随风弯下了腰，却永远不折服。

心似这般纯净、清净、谦卑， 快乐就会如影随形，源源不绝。

快乐就会如影随形，源源不绝。

源源不绝... 村民们把地里成熟的麦子收割了。

渐渐地，山上开始要积雪了，雪会越级越厚，村子就会被雪覆盖了。

冬天就要来了，就连牦牛也得往低处移动。

或许就是乌金老师离开的时候了。

村长：再不动身的话，路会被雪覆盖。

就得等明年的春天，才能离开了。

村长：村里人没人希望你离开，但似乎也没有别的选择。

村长：恳请你明年能再回来。

就为了孩子们回来吧！

乌金：可是，我不久也要离开不丹了！

村长：你要离开多久？

乌金：可能不会再回来了！

村长：我们是全世界最幸福的国度，可是，像你这样受好教育能身负重任，象征我们国家未来的人，却总想 去别的地方寻找幸福... 村长还是通知了米臣和辛格两个向导，准备好骡子，最晚后天动身。

莎尔顿来跟乌金话别：你明年春天不会再回来了？

乌金：看来是的。

莎尔顿：你不喜欢在这里教书吗？

乌金：我相信会来更好的老师！

莎尔顿：别这样说，你永远不会知道，自己是不是个好老师。

但是你的学生知道，佩珠、肯秋，还有佩玛，他们都知道。

他们告诉我，你在这里是他们最快乐的时光。

知道你要离开，他们好伤心。

我会很怀念你课堂上的读书声。

（《我的父亲母亲》里，章子怡终生怀念支教老师朗读声！

乌金问莎尔顿：那你，你会有机会来廷步吗？

莎尔顿：不会啦！

这里是我的家乡，我妈也还不合适远行。

她年岁大身体欠佳。

天气一冷，腿就受不了，我哪里也去不了。

我会一直待在这里，等你把《圆满牦牛之歌》完美唱出来，就像黑颈鹤那样地唱，好吗？

乌金老师打扫教室，收拾课桌。

降下国旗，依依不舍！

乌金把牦牛诺布牵出教室。

向导告诉乌金，马上就要启程了。

乌金回首留恋地望着朝阳下的学校，脑海里尽是教室里的场景，黑板、板书、贴纸。

村民们和学生们在几个月前迎接他的地方，为他送行。

村民为乌金老师斟酒。

村长说：这杯酒送给高山的守护神们，请守护乌金老师，如同守护我们一般，因为他也是鲁纳纳之子，与我们纯净的雪山有着深厚的缘分... 佩珠班长献上同学们写给乌金老师的信，眼睛不停地眨着，泪光隐隐浮现。

下山的路上，还是来时的那些人，那些骡子。

莎尔顿追上他们喊住了乌金，最后的祝福是献上洁白的哈达。

莎尔顿：看来我们不会再见了。

乌金：谢谢你为我做的一切，为我带来诺布牦牛，还教我《圆满牦牛之歌》。

乌金：真的很感谢... 莎尔顿低下头，抿嘴一笑，这是离别最后的一面了。

莎尔顿说：我们会一直在这里。

乌金没有言语，转身随着向导的路下山，然后回首挥手道别。

身后的画面响起来《圆满牦牛之歌》的歌声，半山腰上的村民们挥舞着哈达在告别， 这次是村长的男性歌声，悲呛悠扬： 拉达牦牛的脸盘如此美丽... 拉达牦牛是上天赐赏大地... 向导问乌金，你看上面是谁？

乌金：金帕叔怎么会唱《圆满牦牛之歌》？

向导：放牛的人，有谁不会唱歌啊？

何况这还是他自己作的歌！

乌金：《圆满牦牛之歌》是金帕叔作的？

向导：是啊！

金帕叔以前是我们村里最棒的歌手，他第一次唱这首歌，是在他年轻的时候。

但自从他太太过世之后，他就再也不肯唱了... 他总是说，等他的牦牛再出现时，他就会开口唱了... 乌金若有所思（前世就是一头牦牛啊！

），在村长的歌声里渐行渐远。

路上，乌金打开学生们写的信： 谢谢老师对我们的敦敦教导，您是我们心中最喜欢的老师，您教会了我们热忱善良的心多么重要，我们永远会铭记在心，您会为了我们的学习，不顾冷风，剥下自己的窗纸，因为我们，因为牦牛诺布，请您一定要回来看我们。

非常感谢您！

乌金再次到达上山的那个隘口，也主动供养神灵了！

（上山时，他还不愿听从向导的供养神灵的做法）。

乌金说：祈求我们一路平安。

还有，许愿有天我能回来这里。

向导：好，我们一起努力！

乌金在石堆上放下一颗石头，许下心愿！

这是最后的道别仪式！

镜头里，喜马拉雅高山、蓝天白云渐渐淡去，澳大利亚的海滩海浪浮现，海天一线，现代化城市出现！

悉尼的某个酒吧里，乌金在弹唱，他弹着弹着，突然中断了歌声！

客人们不解地四处张望，酒吧的经理喊道，乌金你为什么不唱，我们是花钱请你唱歌的。

乌金从口袋里掏出写有《圆满牦牛之歌》的澳大利亚旅游宣传彩页纸，在酒吧客人满眼迷惑的气氛中唱起来那首村长作的歌： 拉达牦牛的脸盘如此美丽... 拉达牦牛是上天赐赏大地... 无需告诉你，我将何从何去， 若要问我，就在高山雪地中， 我家就在高原之上，万花之中。

剧终！

乌金，你前世就是一头牦牛。

你的前世是村长的牦牛，村长又遇见了他的牦牛，就再次开口唱歌了